توصیه نمیشود که با حسگر ذرات معلق آسیبدیده برای مدت طولانی رانندگی کنید. تأثیرات باید با توجه به شرایط خاص ارزیابی شود:
رانندگی اضطراری کوتاه مدت امکانپذیر است
اگر فقط حسگر ذرات معلق آسیب دیده باشد و هیچ خطای دیگری در موتور وجود نداشته باشد (مانند افت توان، لرزش غیرعادی)، معمولاً میتوان خودرو را روشن کرد و مسافت کوتاهی را رانندگی کرد. با این حال، سیستم پایش آلایندهها در این زمان از کار میافتد و نمیتواند سطح ذرات معلق اگزوز را به طور دقیق تشخیص دهد.
خطرات رانندگی طولانی مدت قابل توجه است
خطر انسداد مبدل کاتالیستی سه طرفه: پس از خرابی حسگر، واحد کنترل موتور (ECU) نمیتواند پارامترهای احتراق را بهینه کند، که منجر به تجمع ذرات کربن نیمهسوز میشود و ممکن است مبدل کاتالیستی گرانقیمت سه طرفه را مسدود کند.
کاهش راندمان سوخت: ECU ممکن است وارد حالت عملیاتی محافظهکارانه شود و حجم تزریق را برای جبران دادههای از دست رفته افزایش دهد، که منجر به افزایش مصرف سوخت میشود.
خطرات خرابی آبشاری: افزایش رسوبات کربن ممکن است باعث بروز مشکلاتی مانند کوبش موتور، مسمومیت حسگر اکسیژن یا انسداد فیلتر ذرات (GPF) شود.
مقررات و محدودیتهای ایمنی
در مناطقی که آزمایشهای سختگیرانه آلایندگی اجرا میشود (مانند بازرسیهای سالانه که نیازمند عدم وجود کدهای خطا در سیستم OBD هستند)، خرابی حسگر باعث میشود خودرو در بازرسیهای انطباق شکست بخورد. برخی از مدلها ممکن است حالت «limp home mode» را نیز فعال کنند تا خروجی توان را محدود کنند.
عملیات توصیه شده:
اگر چراغ خطای موتور روی داشبورد روشن است اما خودرو به طور عادی کار میکند، توصیه میشود در اسرع وقت (ظرف یک هفته) آن را تعمیر کنید؛
اگر با افت توان، صدای غیرعادی یا دود سیاه از اگزوز همراه باشد، فوراً رانندگی را متوقف کرده و آن را به یک نقطه تعمیر یدک بکشید.
جدول مرجع برای اولویتهای رسیدگی به خطا
علائم مسافت رانندگی سطح خطر
فقط چراغ خطا روشن است، هیچ ناهنجاری دیگری وجود ندارد ≤ 100 کیلومتر متوسط
افزایش مصرف سوخت + کاهش توان ≤ 30 کیلومتر خطر بالا
صدای غیرعادی اگزوز/دود سیاه رانندگی ممنوع اضطراری
ماهیت آسیب حسگر این است که خودرو قابلیت پایش حلقه بسته ذرات معلق اگزوز را از دست میدهد و برنامه تعمیر و نگهداری باید با ترکیب محدودیتهای فناوری حسگر MEMS (مانند انحراف اندازهگیری جرم ذرات کوچک) به طور جامع قضاوت شود.
توصیه نمیشود که با حسگر ذرات معلق آسیبدیده برای مدت طولانی رانندگی کنید. تأثیرات باید با توجه به شرایط خاص ارزیابی شود:
رانندگی اضطراری کوتاه مدت امکانپذیر است
اگر فقط حسگر ذرات معلق آسیب دیده باشد و هیچ خطای دیگری در موتور وجود نداشته باشد (مانند افت توان، لرزش غیرعادی)، معمولاً میتوان خودرو را روشن کرد و مسافت کوتاهی را رانندگی کرد. با این حال، سیستم پایش آلایندهها در این زمان از کار میافتد و نمیتواند سطح ذرات معلق اگزوز را به طور دقیق تشخیص دهد.
خطرات رانندگی طولانی مدت قابل توجه است
خطر انسداد مبدل کاتالیستی سه طرفه: پس از خرابی حسگر، واحد کنترل موتور (ECU) نمیتواند پارامترهای احتراق را بهینه کند، که منجر به تجمع ذرات کربن نیمهسوز میشود و ممکن است مبدل کاتالیستی گرانقیمت سه طرفه را مسدود کند.
کاهش راندمان سوخت: ECU ممکن است وارد حالت عملیاتی محافظهکارانه شود و حجم تزریق را برای جبران دادههای از دست رفته افزایش دهد، که منجر به افزایش مصرف سوخت میشود.
خطرات خرابی آبشاری: افزایش رسوبات کربن ممکن است باعث بروز مشکلاتی مانند کوبش موتور، مسمومیت حسگر اکسیژن یا انسداد فیلتر ذرات (GPF) شود.
مقررات و محدودیتهای ایمنی
در مناطقی که آزمایشهای سختگیرانه آلایندگی اجرا میشود (مانند بازرسیهای سالانه که نیازمند عدم وجود کدهای خطا در سیستم OBD هستند)، خرابی حسگر باعث میشود خودرو در بازرسیهای انطباق شکست بخورد. برخی از مدلها ممکن است حالت «limp home mode» را نیز فعال کنند تا خروجی توان را محدود کنند.
عملیات توصیه شده:
اگر چراغ خطای موتور روی داشبورد روشن است اما خودرو به طور عادی کار میکند، توصیه میشود در اسرع وقت (ظرف یک هفته) آن را تعمیر کنید؛
اگر با افت توان، صدای غیرعادی یا دود سیاه از اگزوز همراه باشد، فوراً رانندگی را متوقف کرده و آن را به یک نقطه تعمیر یدک بکشید.
جدول مرجع برای اولویتهای رسیدگی به خطا
علائم مسافت رانندگی سطح خطر
فقط چراغ خطا روشن است، هیچ ناهنجاری دیگری وجود ندارد ≤ 100 کیلومتر متوسط
افزایش مصرف سوخت + کاهش توان ≤ 30 کیلومتر خطر بالا
صدای غیرعادی اگزوز/دود سیاه رانندگی ممنوع اضطراری
ماهیت آسیب حسگر این است که خودرو قابلیت پایش حلقه بسته ذرات معلق اگزوز را از دست میدهد و برنامه تعمیر و نگهداری باید با ترکیب محدودیتهای فناوری حسگر MEMS (مانند انحراف اندازهگیری جرم ذرات کوچک) به طور جامع قضاوت شود.